Μέχρι την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016 οι ιδιοκτήτες οχημάτων μπορούν να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας.

Με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών αναφέρεται ότι η παράταση αυτή δίνεται εξαιτίας των αιτημάτων πολιτών και κοινωνικών φορέων, ενώ γίνεται σαφές ότι «δεν θα υπάρξει άλλη παράταση, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών έχει ήδη προμηθευτεί τα τέλη κυκλοφορίας. Η παράταση δίνεται για να αντιμετωπιστούν υπαρκτά οικονομικά προβλήματα, καθυστερήσεις σε μισθοδοσία κ.λπ.».

Ωστόσο, μετά τις 8 Ιανουαρίου θα επιβάλλονται τσουχτερά πρόστιμα και συγκεκριμένα όσοι «ξεχαστούν» θα πληρώσουν διπλάσια τέλη.

Οι κάτοχοι αυτοκινήτων και μοτοσικλετών θα πρέπει να εκτυπώσουν την ταυτότητα οφειλής των τελών κυκλοφορίας από την ιστοσελίδα www.gsis.gr και να πληρώσουν στις τράπεζες ή το ταχυδρομείο το ποσό που αντιστοιχεί.

Ιωάννα Σωτήρχου

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Ο λόγος για τα κινήματα που έχουν ανθήσει μεσούσης της κρίσης, δείχνοντας πως η εξεγερσιακή αμφισβήτηση μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου το 2008, αλλά και οι συγκεντρώσεις στις πλατείες το 2011, που έφεραν τα στοιχεία της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δημοκρατίας, βρίσκουν μια μορφή έκφρασης μέσα από την πανσπερμία των ποικίλων εναλλακτικών μορφών δράσης.

Την κεντρική τους ιδέα «να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας» θεωρεί ο λέκτορας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Κάρολος Ιωσήφ Καβουλάκος, ως την πιο ελπιδοφόρα μορφή αντίστασης -ανάταση στην ισοπέδωση που έχει επιβληθεί στην κοινωνία μέσω μιας σειράς ατελέσφορων και επαχθών πολιτικών.

Τα παλιά συνθήματα «ποιος, αν όχι εμείς; - πότε, αν όχι τώρα;», δοκιμάζονται στην πράξη, προσπερνώντας τη συζήτηση για την υπανάπτυκτη κοινωνία των πολιτών στην Ελλάδα, η οποία «παραγνωρίζει τον ρόλο των κινημάτων που σημάδεψαν την Ιστορία μας. Μπορεί κανείς να φανταστεί τις μεταπολεμικές εξελίξεις της χώρας χωρίς την Αντίσταση στην Κατοχή και το Πολυτεχνείο; Είναι αδιανόητο», παρατηρεί ο συνομιλητής μας.

Αναγνωρίζει ωστόσο ότι «εκείνο που έλειπε πάντοτε στην Ελλάδα ήταν ένα κομμάτι εναλλακτικό: όλες αυτές οι προσπάθειες, οι οποίες είναι μεταξύ οικονομίας, κοινωνίας και πολιτικής και προσπαθούν να εφαρμόσουν στην πράξη μια σειρά από διαφορετικές αρχές και αξίες», δηλώνει στην «Εφ.Συν.», προσθέτοντας ότι αυτό τα τελευταία χρόνια άλλαξε και ένα μεγάλο πλήθος ποικίλων πρακτικών και δράσεων ανθεί, όπως εναλλακτικά νομίσματα, τράπεζες χρόνου, κοινωνικά ιατρεία, φαρμακεία, παντοπωλεία, φροντιστήρια, αγορές χωρίς μεσάζοντες, συλλογικές κουζίνες, κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (ΚοινΣΕπ), αυτοδιαχειριζόμενα ωδεία, πολιτιστικοί χώροι, αστικοί αγροί κ.ά.

«Αυτή τη στιγμή, μετά την αναποτελεσματικότητα των κινημάτων διαμαρτυρίας, αλλά και τα αδιέξοδα που συνάντησε η αριστερή κυβέρνηση, μπορούμε με άνεση να πούμε ότι τα εναλλακτικά εγχειρήματα συνιστούν την κυριότερη μορφή αντίστασης της κοινωνίας σε αυτή την ακραία αντικοινωνική και νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκείται τα τελευταία χρόνια. Είναι η μοναδική δύναμη που σήμερα στη χώρα μας αμφισβητεί έμπρακτα το γνωστό ΤΙΝΑ (There Is No Alternative / Δεν Υπάρχει Εναλλακτική)»

Κι εξηγεί: «Προφανώς η οικονομική κρίση ήταν μια προϋπόθεση για τον πολλαπλασιασμό των εναλλακτικών εγχειρημάτων. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας αυτοματισμός που να οδηγεί από τη φτώχεια και την ανεργία στη δημιουργία εναλλακτικών εγχειρημάτων.

Βρέθηκε το όχημα των αγνοουμένων στο Μεσολόγγι, που έχουν να δώσουν σημεία ζωής ύστερα από γλέντι για την αλλαγή του χρόνου στον Πεντάλοφο Αιτωλοακαρνανίας.

Το πρωί ξεκίνησαν πάλι οι έρευνες στην ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού, του Αστακού και του Μεσολογγίου για τον εντοπισμό του 35χρονου και του 40χρονου.

Σήμερα στις επιχειρήσεις συμμετέχει και ελικόπτερο, αφού οι καιρικές συνθήκες επιτρέπουν τις έρευνες από αέρος. Εκ νέου έρευνες στον ποταμό Αχελώο θα πραγματοποιήσουν άνδρες της 6ης ΕΜΑΚ και εθελοντές διασώστες.

Αστυνομικοί και πυροσβέστες ερευνούν παραποτάμιες περιοχές, το οδικό δίκτυο της περιοχής, αλλά και αγροτικές, εκτάσεις, μήπως και εντοπίσουν κάποιο ίχνος των δύο ανδρών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο άνδρες είχαν μαζί τους τρία κινητά τηλέφωνα, τα σήματα των οποίων χάθηκαν στις 4.34 και στις 4.42 τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής.

Έκαναν μαζί ρεβεγιόν το βράδυ της αλλαγής του χρόνου και διασκέδαζαν με φίλους τους. Σύμφωνα τα στοιχεία, αποχώρησαν από το χωριό Πεντάλοφος στις 4.30 τα ξημερώματα της Παρασκευής με το Ι.Χ. του ενός και έκτοτε αγνοούνται τα ίχνη τους.

Στο πλαίσιο των ερευνών για τα αίτια και τις συνθήκες εξαφάνισης, έχουν συλλεγεί μαρτυρίες από τα σημεία που πέρασαν οι δύο άνδρες πριν εξαφανιστούν.


efsyn.gr

Γεννημένος στο Σουφλί το 1926, o Στέφανος Στεφάνου πέρασε πολλά χρόνια στη φυλακή και την εξορία, στα χρόνια του Εμφυλίου και της Χούντας. Ήταν μέλος της νεολαίας ΕΔΑ, της Νεολαίας Λαμπράκη και μεταπολιτευτικά σταθερά ενεργός στον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς.

Αν και αυτοδίδακτος, αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους διορθωτές και επιμελητές βιβλίων και κειμένων.

Ήταν, επίσης, ιδρυτικό μέλος της ΕΜΙΑΝ (Εταιρεία Μελέτης της Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας). Είχε παντρευτεί την αγωνίστρια Παγώνα Παπατσαρούχα και υπήρξαν ένα ζευγάρι ξεχωριστό σε όλο το βίο τους. «Ένας απ' τους πολλούς της ελληνικής Αριστεράς 1941-1971», υπέγραφε ο ίδιος την αυτοβιογραφική του μαρτυρία που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2013 από τις εκδόσεις Θεμέλιο ωστόσο ήταν ένας πολύ ξεχωριστός αγωνιστής και λόγιος της Αριστεράς.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016, στις 12.45 από το Νεκροταφείο Ζωγράφου (Ι. Ναός Αγίου Νικολάου). 

Κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα μας χρωστά περίπου 40.000 ευρώ στους τοκογλύφους – δανειστές, και αυτό την ώρα που το χρέος της χώρας κινείται «ανοδικά».
Και για να σιγουρέψει το υπουργείο Οικονομικών πως δε θα ξεφύγει από την «τσιμπίδα» της εφορίας και τις «υποχρεώσεις» του, το... φακελώνει, καθώς από 1η Γενάρη 2016 κάθε παιδί που γεννιέται, με την εγγραφή του στο Ληξιαρχείο λαμβάνει και... Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ)!

Ο λόγος που επικαλούνται στελέχη του υπουργείου Οικονομικών; Η προσπάθεια της κυβέρνησης να οργανώσει καλύτερα τη φορολογική βάση.

Δεν είναι γνωστό, όμως, εάν το υπουργείο Οικονομικών θα τα καλέσει το τρέχον έτος -όπως έχει προγραμματίσει για τους ενηλίκους- να αποκαλύψουν εθελοντικά τυχόν αδήλωτα εισοδήματά τους, να υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις και μετά να συμπληρώσουν την ειδική φόρμα στο περιουσιολόγιο περίπου στα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΑΣΤΕΡΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ: ΣΑΣ TON XAΡIZOYME, NA TOΝ ΚΑΝΕΤΕ ''ΤΣΙΜΕΝΤΟ''


ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ''ΦΙΛΕΤΑ'' ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ

''Η κυβέρνηση και το αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ υπόγραψαν, παραμονήπρωτοχρονιάς και στα μουλωχτά, τη νέα συμφωνία με την οποία ξεπουλιέται για ένα ''κομμάτι ψωμί'' και με στόχο την τσιμεντοποίηση του, ο Αστέρας της Βουλιαγμένης, ένας παραθαλάσσιος χώρος, εγγύς των Αθηνών, απείρου φυσικού κάλους, από τους ομορφότερους της Μεσογείου.

Το απαράδεκτο ξεπούλημα του Αστέρα, ενός ''φιλέτου'' πάνω από 300 στρέμματα με τρία ξενοδοχεία, μαρίνα και μοναδικές ναυταθλητικές εγκαταστάσεις, και μάλιστα με ευτελέστατο τίμημα, που μόλις ξεπερνάει τα 1000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, αποτελεί μέγα σκάνδαλο.

Το μέγα αυτό σκάνδαλο, το οποίο έρχεται μετά και το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων και τη μια προσφορά για την φωτογραφική χαριστικήμεταβίβαση του λιμανιού του Πειραιά, δείχνει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα φραγμό και όριο στην εκποίηση και παράδοση της χώρας στα πιο άγρια ξένακερδοσκοπικά συμφέροντα και μάλιστα τρίτωνκρατών.

Είναι πρωτοφανές η κυβέρνηση Τσίπρα και το αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ να θεωρούν ως μεταρρύθμιση τη μεταβίβαση και μάλιστα με χαριστικό τίμημα, στρατηγικώνεπιχειρήσεων, στρατηγικώνυποδομών και στρατηγικών ακινήτων φιλέτων σε κρατικές επιχειρήσεις τρίτων χωρών. Διότι ο Αστέρας της Βουλιαγμένης μεταβιβάζεται - -χαρίζεται σε κρατικά funds του Κουβέιτ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και σε τουρκικά οικονομικά συμφέροντα.

Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν αναγνωρίζουμε καμιά πολιτική εξουσιοδότηση,καμιά νομιμότητα και κανένα τετελεσμένο για τέτοιου είδους απαράδεκτες και σκανδαλώδεις εκποιήσεις, φωτογραφικού και χαριστικού χαρακτήρα και τονίζουμε ότι για αυτά τα πρωτοφανή σκάνδαλα θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν όχι μόνο οι πολιτικές αλλά και οι ποινικές ευθύνες, οι οποίες είναι απαράγραπτες.''

Κυριακή 3 Ιανουαρίου στις 10 το βράδυ στην EΡTOPEN! 
Στους 106.7 στα FM για την Αθήνα και στο www.ertopen.com για όλο τον κόσμο......Αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο !!!
Συντονιστείτε στους 106.7 στα FM στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5, στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μάχη με το χρόνο δίνουν τα σωστικά συνεργεία για τον εντοπισμό των δύο αντρών 34 και 35 ετών, από την περιοχή του Αιτωλικού, τα ίχνη των οποίων χάθηκαν ξημέρωμα πρωτοχρονιάς.

Άκαρπες παραμένουν οι έρευνες για τον εντοπισμό των δύο ανδρών που αγνοούνται από τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής. Άνδρες της 6ης ΕΜΑΚ από την Πάτρα, πυροσβέστες και εθελοντές συνεχίζουν από το πρωί τις έρευνες, κυρίως στον Αχελώο ποταμό, μήπως και βρουν κάποιο στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των δύο ανδρών. Ταυτόχρονα, πυροσβέστες, αστυνομικοί και άλλοι εθελοντές ερευνούν παραποτάμιες περιοχές, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Αιτωλικού. Ειδικότερα, ερευνούν στην επαρχιακή οδό Αιτωλικού - Αστακού, αλλά και στο δρόμο που συνδέει τις κοινότητες Πεντάλοφο, Λεσίνι και Κατοχή, προσπαθώντας να εντοπίσουν ίχνη των δύο εξαφανισμένων ανδρών. Μάλιστα, οι έρευνες έχουν επεκταθεί και στο γειτονικό επαρχιακό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής του Μεσολογγίου. Σημειώνεται ότι οι έρευνες γίνονται κάτω από αντίξοες συνθήκες λόγω των έντονων βροχοπτώσεων που σημειώνονται από το πρωί.

Παράλληλα, στο πλαίσιο των ερευνών της αστυνομίας για τα αίτια και τις συνθήκες εξαφάνισης του 40χρονου και του 35χρονου, συγκεντρώνει μαρτυρίες από πολίτες που είδαν για τελευταία φορά τους δύο άνδρες. Άνδρες της Αστυνομίας εκτιμούν ότι μέσα από την αξιοποίηση των μαρτυριών, θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν περισσότερα στοιχεία για την υπόθεση της διπλής εξαφάνισης. Στο μεταξύ, ώρες αγωνίας ζουν οι οικογένειες των δύο εξαφανισθέντων, βλέποντας τις ώρες να περνούν και να μην μαθαίνουν κάποιοι νέο για τους δικούς τους ανθρώπους. Έκκληση σε οποίον γνωρίζει οτιδήποτε να επικοινωνήσει με τις αρχές απηύθυνε η Αλεξάνδρα Γρατσάνη, μητέρα ενός εκ των αγνοουμένων. Όπως ανέφερε, προσπάθησε να επικοινωνήσει με το γιο της μεταξύ 4.45 και 5.15 το πρωί ανήμερα της Πρωτοχρονιάς, αλλά το τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο. «Ο Βασίλης δεν επέστρεψε την Πρωτοχρονιά στο σπίτι και τρελάθηκα. Άρχισα να τηλεφωνώ σε όλους όσους των γνώριζαν αλλά, τίποτα. Δε ξέρω τι έγινε. Πρόκειται για δύο παιδιά, τα δεν είχαν δημιουργήσει ποτέ προβλήματα. Κοντεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας», αναφέρει η κ. Γρατσάνη.


Οι αγνοούμενοι νέοι άνδρες

Φόβους για εγκληματική ενέργεια ή δυστύχημα εξέφρασε και ο εξάδελφος ενός εκ των αγνοουμένων Γιάννης Κορδώσης.

Τι λέει φίλος των δύο ανδρών

Για την εξαφάνιση των φίλων του το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς στην περιοχή του Πενταλόφου στο Μεσολόγγι μίλησε στο MEGA φίλος τους. Όπως είπε "δεν μπορούμε να τους βρούμε πουθενά" παρά την ολοήμερη χθεσινή έρευνα.

"Με τα παιδιά έκανα μαζί ρεβεγιόν. Ήμασταν μαζί έως τις 3 το βράδυ. Εγώ τους άφησα 3 η ώρα σε ένα χωριό, στο Πεντάλοφο. Είχαν δικό τους αυτοκίνητο και έφυγαν τα παιδιά στις 4:30 από το χωριό. Μετά έχουν εξαφανιστεί τα ίχνη τους. Κλείσαν ταυτόχρονα και τα τηλέφωνά τους", είπε και τόνισε ότι στις 05:00 η μητέρα του ενός αγνοούμενου προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του.

Είπε ότι είναι λογικό να είχαν πιεί και "ένα ποτηράκι παραπάνω" λόγω της ημέρας όμως εάν είχε συμβεί το παραμικρό στον δρόμο εκτίμησε ότι θα είχαν βρεθεί.

To ρεβεγιόν και το τελευταίο στίγμα από το κινητό

Οι δύο νέοι άντρες έκαναν ρεβεγιόν σε μπαρ στην περιοχή του Πενταλόφου, και λίγο μετά τις 4.30 τα ξημερώματα καταγράφηκαν από κάμερα ασφάλειας καταστήματος να φεύγουν με το αυτοκίνητο τους. Οι δύο άνδρες επέβαιναν σε ένα μαύρο αυτοκίνητο μάρκας «Toyota Corolla», με αριθμό κυκλοφορίας ΑΙΚ 7885. Το τελευταίο στίγμα που έχουν καταγράψει οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας ήταν στις 5.10 το πρωί ανήμερα της Πρωτοχρονιάς στο Νεοχώρι.

Όποιος γνωρίζει κάτι ας το δηλώσει άμεσα στις αρμόδιες αρχές ή στους τηλεφωνικούς αριθμούς 2632041163, 6937097075, 6981227424 και 6944271647.







πηγή: CNN Greece

Μέρες που είναι θα σας πω ένα παραμύθι λίγο αλλιώτικο από τα συνηθισμένα:

“Μια φορά κι έναν καιρό, σε κά­ποια χώρα μα­κρι­νή και φτωχή, πολ­λοί άν­θρω­ποι έφευ­γαν για άλλες, ακόμη πιο μα­κρι­νές χώρες μπας και βελ­τιώ­σουν τη ζωή τη δική τους και των οι­κο­γε­νειών τους. Καθώς περ­νού­σαν όμως τα χρό­νια, η χώρα αυτή έπαψε να είναι τόσο φτωχή και έτσι κά­ποια στιγ­μή άρ­χι­σαν να έρ­χο­νται σε αυτή άν­θρω­ποι από άλλες μα­κρι­νές χώρες, είτε για να δου­λέ­ψουν μπας και βγουν από τη δική τους φτώ­χεια και μι­ζέ­ρια είτε για να ξε­φύ­γουν από πο­λέ­μους και κα­τα­στρο­φές. Ξέ­νους τους είπαν, με διά­φο­ρα ονό­μα­τα, ακόμη κι αυ­τούς που τους λο­γά­ρια­ζαν από την ίδια ρίζα και τους δώσαν γρή­γο­ρα δι­καί­ω­μα ψήφου, και σαν ξέ­νους τους φέρ­θη­καν. Τους δώσαν τις χει­ρό­τε­ρες δου­λειές, τους πλή­ρω­ναν ψί­χου­λα ή τους κα­τέ­δι­δαν στην αστυ­νο­μία -δεν είχαν βλέ­πεις χαρ­τιά νό­μι­μης πα­ρα­μο­νής και ερ­γα­σί­ας οι πε­ρισ­σό­τε­ροι- και αρ­κε­τοί ντό­πιοι πλού­τι­σαν από την εκ­με­τάλ­λευ­ση αυτών των ξένων.

            Όλα αυτά βέ­βαια τα διευ­κό­λυ­νε ακόμη πιο πολύ το ότι οι ξένοι δεν ήξε­ραν ούτε να μι­λούν ούτε φυ­σι­κά να δια­βά­ζουν και να γρά­φουν τη γλώσ­σα του τόπου στον οποίο είχαν βρε­θεί. Μου­γκοί λοι­πόν ή με λε­ξι­λό­γιο νη­πί­ων, προ­σπα­θού­σαν άδικα να βρουν το δίκιο τους και να συ­νεν­νοη­θούν με τους ντό­πιους, αλλά και με­τα­ξύ τους, αφού έρ­χο­νταν από δια­φο­ρε­τι­κές χώρες. Το κρά­τος βέ­βαια δεν έκανε τί­πο­τα για να τους βοη­θή­σει να μά­θουν τη γλώσ­σα του, πα­ρό­τι το ίδιο και πολ­λοί από τους κα­τοί­κους του καυ­χιού­νται για το πόσο σπου­δαία και τρανή είναι αυτή η γλώσ­σα και πόσο χρειά­ζε­ται να δια­δο­θεί σε όλον τον κόσμο.

            Έτσι ήταν η κα­τά­στα­ση για κάτι λι­γό­τε­ρο από δέκα χρό­νια, όταν στη δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη πόλη της χώρας κά­ποιοι δά­σκα­λοι, βλέ­πο­ντας την ασυ­νεν­νοη­σία αυτών των αν­θρώ­πων, πα­ρό­τι είχαν με­τα­ξύ τους κοινά προ­βλή­μα­τα και συμ­φέ­ρο­ντα, πήραν την κα­τά­στα­ση στα χέρια τους. Ξε­κί­νη­σαν οι ίδιοι δω­ρε­άν μα­θή­μα­τα στην αρχή σε λί­γους και αρ­γό­τε­ρα σε όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρους, όχι στις αμ­μου­διές κά­ποιου αρ­χαί­ου ποι­η­τή, αλλά σε χώ­ρους που τους πα­ρα­χω­ρή­θη­καν στα γρα­φεία συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων και, όταν πια ήταν ακόμη πιο πολ­λοί, σε ένα κτί­ριο του ερ­γα­τι­κού κέ­ντρου της πόλης.

            Τα μα­θή­μα­τα μετά από τρία χρό­νια είχαν με­τα­τρα­πεί πια σε ένα απο­γευ­μα­τι­νό σχο­λείο με πολλά τμή­μα­τα και αυτή η πρω­το­βου­λία με­ρι­κών δα­σκά­λων έπρε­πε να πάρει και μια νο­μι­κή μορφή για τυ­πι­κούς λό­γους, όπως και έγινε. Άλ­λα­ξε όνομα, απέ­κτη­σε τυ­πι­κά κά­ποιους με­τό­χους και πήρε και κά­ποια λίγα χρή­μα­τα από το κρά­τος για το ανέ­βα­σμα μιας θε­α­τρι­κής πα­ρά­στα­σης από τη θε­α­τρι­κή ομάδα που είχαν συ­στή­σει μα­θη­τές και δά­σκα­λοι. Καθώς μά­λι­στα τα τμή­μα­τα και οι μα­θη­τές αυ­ξά­νο­νταν όλο και πιο πολύ, ένας από αυ­τούς ξε­κί­νη­σε να δου­λεύ­ει ως γραμ­μα­τέ­ας του σχο­λεί­ου πε­ρί­που 25 ώρες τη βδο­μά­δα, με κα­νο­νι­κό μισθό και έν­ση­μα. Πώς πλη­ρω­νό­ταν; Από τα χρή­μα­τα που έδι­ναν στο σχο­λείο οι δά­σκα­λοι, από ει­σφο­ρές φίλων και σω­μα­τεί­ων, από χο­ρούς και πάρτι που διορ­γα­νώ­νο­νταν.

            Και τα χρό­νια περ­νού­σαν και το σχο­λείο δού­λευε ρολόι, με εκα­το­ντά­δες μα­θη­τές από χώρες όλου του κό­σμου, που πια δε μά­θαι­ναν μόνο τα βα­σι­κά, αλλά προ­χω­ρού­σαν σε πιο ψηλά επί­πε­δα και προ­ε­τοι­μά­ζο­νταν εκεί για τις εξε­τά­σεις που θα τους έδι­ναν το πρώτο τους πτυ­χίο γλωσ­σο­μά­θειας στη χώρα αυτή. Κά­ποιοι από αυ­τούς μά­λι­στα γίναν οι ίδιοι δα­σκά­λες και δά­σκα­λοι για να δι­δά­ξουν τη δική τους γλώσ­σα ή τη γλώσ­σα που είχαν σπου­δά­σει στον δικό τους τόπο. Και δεν ήταν μόνο αυτά: εκεί μέσα μά­θαι­ναν για την ιστο­ρία του τόπου και της τάξης τους, έκα­ναν εκ­δρο­μές σε γύρω μέρη και ιστο­ρι­κούς πε­ρι­πά­τους στην πόλη, γνώ­ρι­ζαν τα δι­καιώ­μα­τά τους, θυ­μό­ντου­σαν ξανά -ή συ­νει­δη­το­ποιού­σαν λί­γο-λί­γο- τι ση­μαί­νει αλ­λη­λεγ­γύη. Κι ακόμη, εκεί γεν­νιού­νταν φι­λί­ες, φτιά­χνο­νταν ερω­τι­κοί δε­σμοί, δη­μιουρ­γού­νταν οι­κο­γέ­νειες, δο­κι­μά­ζο­νταν νέες δι­δα­κτι­κές μέ­θο­δοι, χαρ­το­γρα­φού­νταν τα άγνω­στα νερά της δι­δα­σκα­λί­ας της γλώσ­σας αυτής σε ενή­λι­κες μη φυ­σι­κούς ομι­λη­τές της.

            Κά­ποια στιγ­μή η πα­ρα­τε­τα­μέ­νη οι­κο­νο­μι­κή κρίση στην οποία έμπαι­νε αυτή η μα­κρι­νή χώρα χτύ­πη­σε και την πόρτα αυτού του σχο­λεί­ου. Στα θρα­νία του, πλάι στους μα­θη­τές και τις μα­θή­τριες από τα ξένα μέρη, άρ­χι­σαν να κά­θο­νται και ντό­πιοι που θέλαν να μά­θουν μια άλλη γλώσ­σα για να μπο­ρέ­σουν να δου­λέ­ψουν στον του­ρι­σμό ή για να ξε­νι­τευ­τούν τώρα αυτοί σε άλλες μα­κρι­νές χώρες. Το σχο­λείο, που, έχο­ντας μεί­νει χωρίς καμιά χρη­μα­το­δό­τη­ση για χρό­νια από το κρά­τος και με τις ει­σφο­ρές των μελών να μειώ­νο­νται, είχε πια εθε­λο­ντές στη γραμ­μα­τεία του, αγκά­λια­σε αμέ­σως και τους και­νού­ριους μα­θη­τές του. Κι αυτοί όλο και πλή­θαι­ναν.

            Ώσπου, στο τέλος του τρί­του χρό­νου αυτής της κρί­σης -ίσως να ονο­μά­στη­κε έτσι γιατί κατά τη διάρ­κειά της όλοι κρί­νο­νται γι' αυτό που πραγ­μα­τι­κά εί­ναι- το κρά­τος απο­φά­σι­σε να ελέγ­ξει όλες τις ορ­γα­νώ­σεις που κά­ποια στιγ­μή είχαν ντα­ρα­βέ­ρια μαζί του και βρί­σκο­νταν στα κι­τά­πια του. Ο λόγος; Είχαν απο­κα­λυ­φθεί κάτι σκάν­δα­λα με ορ­γα­νώ­σεις που έπαιρ­ναν εκα­τομ­μύ­ρια από το κρά­τος για ανύ­παρ­κτες και εξω­φρε­νι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, όπως, για πα­ρά­δειγ­μα, την ανα­δά­σω­ση ενός τρο­πι­κού δά­σους σε μια άλλη ήπει­ρο ή τη διε­θνή ανά­πτυ­ξη (σκέτο).

            Έτσι, ελέγ­χθη­καν και τα λο­γι­στι­κά βι­βλία του σχο­λεί­ου της ιστο­ρί­ας μας, πα­ρό­τι είχαν πε­ρά­σει δέκα χρό­νια από τα τε­λευ­ταία ψί­χου­λα που είχε πάρει από το κρά­τος, κι αυτά εκα­το­ντά­δες φορές υπο­πολ­λα­πλά­σια από τα ποσά που με γα­λα­ντο­μία το κρά­τος έδινε σε άλλες ορ­γα­νώ­σεις (το ότι το σχο­λείο ήταν από τις πρώ­τες -και τις ελά­χι­στες τε­λι­κά- ορ­γα­νώ­σεις που ελέγ­χθη­καν πρέ­πει να οφεί­λε­ται σε κά­ποια δια­βο­λι­κή σύμ­πτω­ση). Οι δά­σκα­λοι λοι­πόν που είχαν τότε ένα κάπως με­γα­λύ­τε­ρο βάρος στη δια­χεί­ρι­ση του σχο­λεί­ου ενη­με­ρώ­θη­καν από μια κρα­τι­κή υπάλ­λη­λο ότι στα λο­γι­στι­κά του βι­βλία τα κα­τα­γε­γραμ­μέ­να έξοδα της πε­ριό­δου που το σχο­λεί­ου είχε έμ­μι­σθο γραμ­μα­τέα εμ­φα­νί­ζο­νταν πε­ρισ­σό­τε­ρα από τα έσοδα της αντί­στοι­χης πε­ριό­δου. “Μα τα λεφτά τα βά­ζα­με εμείς, από την τσέπη μας”, της είπαν. “Έπρε­πε να κό­βε­τε απο­δεί­ξεις στους εαυ­τούς σας για κάθε δε­κά­ρα που βά­ζα­τε. Για τυ­πι­κούς λό­γους. Δεν πρό­κει­ται περί φο­ρο­δια­φυ­γής, γιατί τα έσοδα αυτά δεν φο­ρο­λο­γού­νται, αλλά θα σας κό­ψου­με πρό­στι­μα. Για τυ­πι­κούς λό­γους.”

            Για τυ­πι­κούς λό­γους μεν, τα πρό­στι­μα τε­ρά­στια δε· πε­ρί­που όσο έβγα­ζε σε πέντε χρό­νια όποιος δά­σκα­λος του σχο­λεί­ου αυτού είχε την τύχη να δου­λεύ­ει στη δη­μό­σια εκ­παί­δευ­ση. “Να πάμε στα δι­κα­στή­ρια”, σκέ­φτη­καν. Για τα δι­κα­στή­ρια όμως θα χρειά­ζο­νταν -μόνο για αρχή- οι μι­σθοί ενός έτους. “Ουκ αν λά­βοις παρά του μη έχο­ντος,” είπαν, και για ένα χρόνο δεν είχαν δώσει τί­πο­τα.

            Δε­κα­τρείς μήνες μετά, τα πρό­στι­μα έγι­ναν χρέος και η αστυ­νο­μία έψα­χνε τον υπεύ­θυ­νο του σχο­λεί­ου, που δεν ήταν καν μέλος του σχο­λεί­ου την πε­ρί­ο­δο που αφο­ρού­σε ο έλεγ­χος, για να τον συλ­λά­βει. Εκεί­νος το έμαθε από τον πα­νι­κό­βλη­το πα­τέ­ρα του, και μετά από συ­ζη­τή­σεις με τα μέλη του σχο­λεί­ου, απο­φα­σί­στη­κε να αρ­χί­σουν να πλη­ρώ­νουν το χρέος, ώστε μετά την πα­ρά­δο­σή του στην αστυ­νο­μία να ανα­βλη­θεί η δίκη του. Βλέ­πε­τε, η δίκη θα ήταν κι αυτή τυ­πι­κή και ο ίδιος θα κα­τα­δι­κα­ζό­ταν σί­γου­ρα, έστω και με μια μικρή ποινή, που θα τον έβαζε σε πε­ραι­τέ­ρω μπε­λά­δες, αφού εξαι­τί­ας ενός φρέ­σκου τότε νόμου κιν­δύ­νευε και η δου­λειά του.

            Από τότε και μέχρι την ώρα που μι­λά­με, κι ενώ το σχο­λείο λει­τουρ­γεί ακόμη κά­νο­ντας αυτό που ξέρει να κάνει καλά εδώ και εί­κο­σι χρό­νια σχε­δόν, τα μέλη του σχο­λεί­ου μαζί με τους αν­θρώ­πους που του συ­μπα­ρα­στέ­κο­νται, δί­νουν έναν διπλό αγώνα· από τη μια ζη­τούν να σβη­στεί πλή­ρως αυτή η αδι­κία και από την άλλη μα­ζεύ­ουν χρή­μα­τα για να πλη­ρώ­νουν κάθε μήνα το χρέος, που φυ­σι­κά είχε πια με­γα­λώ­σει κι άλλο και είχε γίνει ίσο με συ­νο­λι­κούς μι­σθούς 6-7 ετών δη­μό­σιου εκ­παι­δευ­τι­κού. Υπο­σχέ­σεις πολ­λές δό­θη­καν, κυ­βερ­νή­σεις υπο­τί­θε­ται πιο φι­λι­κές στο σχο­λείο ήρθαν στην εξου­σία, αλλά λύση δεν έχει έρθει και τα χρή­μα­τα όλο και τε­λειώ­νουν. Κι αν κά­ποιοι από τους ήρωες αυτού του πα­ρα­μυ­θιού γίναν λι­γά­κι κα­λύ­τε­ροι άν­θρω­ποι και βρή­καν στο πλάι τους και άλ­λους κα­λούς αν­θρώ­πους, δυ­στυ­χώς δεν μπο­ρού­με να πούμε ότι ζήσαν αυτοί καλά, γιατί το πα­ρα­μύ­θι αυτό πε­ρι­μέ­νει ακόμη το δικό του ευ­χά­ρι­στο τέλος.”

Και­ρός το πα­ρα­μύ­θι να τε­λειώ­νει, που έλεγε και ένα παλιό τρα­γού­δι. Εμείς, τα μέλη και οι φίλες του Σχο­λεί­ου Αλ­λη­λεγ­γύ­ης “Οδυσ­σέ­ας”, του οποί­ου την πολύ αλη­θι­νή και πραγ­μα­τι­κή ιστο­ρία μόλις δια­βά­σα­τε, απαι­τού­με επι­τέ­λους το αυ­το­νό­η­το· άμεση δια­γρα­φή του χρέ­ους του ή απο­κα­τά­στα­ση της αδι­κί­ας εις βάρος του με οποιον­δή­πο­τε άλλο τρόπο! 

*εκ­παι­δευ­τι­κός,πρό­ε­δρος ΔΣ "Οδυσ­σέα"​







πηγή rproject.gr